Ιστορίες του ταμείου (η άφραγκη Γαλλίδα)

Όταν δούλευα σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος, ζούσα επί δέκα ώρες πίσω από διπλό τζάμι και πόρτα ασφαλείας. Οκτώ ώρες η εργασία, μισή ώρα το μέτρημα προετοιμασίας, μιάμιση ώρα το μέτρημα πιθανού ελλείμματος. Οι πελάτες μου ήταν αυτοί που περιφέρονταν σε μία άλλη υποπραγματικότητα, πίσω από το Εθνικό Θέατρο, απέναντι από Τα Κόκκινα Γαρύφαλλα.

Σήμερα θα σας πω την ιστορία της Γαλλίδας που ξέμεινε από λεφτά:

-          -Παρλέ βου φρανσέ;

-         -Νο, ινγκλις πλιζ.

-          -Άι…γοντ του ρισίβ μάνει φρομ μάμα.

-          -Αααα! Γουέστερν Γιούνιον!

-          -Ουί!

-          -Γκιβ μι γιορ κόουντ νάμπερ πλιζ.

-          -ΟK, χάου ματς ις ιτ!

-          -ιτ ις 120 γιούρος.

-          -Μεγντ! ΜΕΓΝΤ! ΜΕΓΝΤ!

-          -Γοτ, καλέ;

-          -Τσεκ ιτ εγκέν πλιζ!

-          -120 γιούρος!

-          -Φακ, Μεγντ! ΜΕΓΝΤ!

Βγάζει αριστερή ελβιέλα, πράσινη με μαύρες λεπτομέρειες, την πετάει στο τζάμι.

-          -Ντου γιου γοντ γιορ μάνει;;;

-          -Ουί, ΜΕΓΝΤ!

Της εγκρίνω 120 γιούρος, ρολάρω την καρτέλα της, είχε και μήνυμα από τη μάμα:

-          -Γιου χαβ ε μεσατζ!φρομ μάμα!

-          -ράιτ ντάουν πλιζ!

Το σημειώνω και το κολλάω στο τζάμι:

-          -Φακ! Φακ! ΜΕΓΝΤ!!

Βγάζει και τη δεξιά ελβιέλα, την πετάει στο τζάμι, βρίζει γαλλικά, δεν καταλαβαίνω τον Χριστό μου, ξέρω ότι βρίζει και εμένα. Μαζεύει τα παπούτσια, τα φοράει, βάζει τα λεφτά στη τσέπη του παντελονιού της, φτύνει το διπλό τζάμι, μου βγάζει τη γλώσσα, γλύφει το τζάμι, φεύγει.

*Μήνυμα της μάμα: Je ne vous enverrai plus d'argent! tu te debrouille toi meme!

Θ.