Μετ' εμποδίων

Οι πρίγκηπες κοιμούνται

πάνω στο βότσαλο

με τον παφλασμό

να παίρνει το φεγγάρι

πέρα

στα άσπρα φώτα

Τα πορφυρά ιμάτια

μια αρμυρή εκδοχή αγκαλιάς

πάνω στο στήθος

και η μοναξιά

του πύργου στην άμμο

τιθασεύει την ορμή

για τον άγνωστο

βυθό

Μα τους είναι

τόσο δύσκολο να αφήσουν

τούτη την αυλική πικρία

γιατί τα όνειρα

δένουν μια πέτρα

στο λαιμό τους

προτού

τους εκθρονίσει

ο αυλοκόλακας

που στέκει

στ’ αρμυρίκια

Θ., Εργώδεις Αναγνώσεις

Επιθυμία

Έλα και κάθισε κοντά μου

να συζητήσουμε

τι είδαμε στον ύπνο μας

χθες τη νύχτα

πώς μας γυρέψανε φιλιά

οι αγάπες και οι αφορμές

πώς ξημερώσαμε τ’ αγρίμια μέσα μας

που σκιάζουν με φοβέρα το χάδι μας

και το φιλί μας

ρανίδα που ‘πεσε

σα ζεσταμένο μέλι

στη χούφτα μας

Τι βρώμικο που είναι το στέρνο μας

έτσι ανήσυχο που ανεβοκατεβαίνει στην επιθυμία

αν χάσει τα λίγα του γραμμάρια τώρα δα

άυλη ζωή και απέραντος ουρανός

από αμέριμνα ταξίδια στο αεί

Κι όμως ξυπνάμε το πρωί

μουσκεμένοι

από το λίγο του έρωτα

που δε ζούμε

για να κρατηθούμε αγκιστρωμένοι

στο αόρατο ξέφτι

τούτης της ακοίμητης επιθυμίας

που στρώσαμε χαλί να την πατούμε

στο δωμάτιο που κρύβουμε

τα όνειρο μιας άλλης εκδοχής μας

Θ.