Τα βήματα δεν
ακούγονται
στο φρέσκο γρασίδι
όπως δεν ακούγεται η
εκπλήρωση
στα γερασμένα οράματα
Ανασηκώνει το κεφάλι
πάνω
από τη στάση οκλαδόν
και αρχίζει να τρέχει
με τα γόνατα
Μανιασμένος υετός
περιμένει
να καταβρέξει ευλογώντας
Ρωμαίους
στο κοιμητήριο των
από λάθος θανόντων
Εκείνος σπαράζοντας
Στα κελιά
χωρατατζήδες! Στα κελιά!
περιμένει σα
βλογιοκομμένος Ιησούς
λίγην αγάπη
για τ’ αλόγιστα
λίγα χάδια
για τη λυγισμένη του
αορτή
Κανείς δε φαίνεται
ποτέ στους ήλιους, χωρατατζήδες!
Τώρα σαν ωραίος
διάβολος
διαρρηγνύει ιμάτιο
της σειράς
Λευκό καρμπόν
κι άλλοι τόσοι σαν
και τούτον
στην πτέρυγα του
προπαραδείσου
με σφραγισμένο
συγχωροχάρτι
από τον ίδιο τον
Παντοδύναμο
Μεγάλη η χάρη του
Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου