Το θηλυκό ερέθισμα καθίζει
τη πυγμή του
πάνω σε κάθε μόριο και ιστό
τη μυριοστή φορά
που περπατώ αδιάφορα
στο δρόμο καπνίζοντας
Μα δεν ονειρεύομαι όπως εκείνη,
τα όνειρα είναι για μένα
φτηνά ρολόγια στο χέρι του πλανόδιου
Μόνο ξυπνητός πια
κλείνω μια προσωπική ενατένιση
προς τα μέσα
ταχταρίζοντας στα γόνατα
την ευθύνη του έρωτα
Και το δικό της στήθος
θα δούλευε γρήγορα την ανάσα
του χεριού μου πάνω στο αιδοίο της
και το βλέμμα μου
θα κοίταζε τα χείλη της
κάθε που θα γινόμαστε ένα
μέχρι να στρίψω τη γόπα
κάτω από τη φθαρμένη μου σόλα
Θ.
