Με κοιτάς με απείθεια
Γιατί σου ταίριαξα
ένα διάτορο βουλεβάρτο Ντανφέρ Ροσρώ
Με ένα τόσο δα μικρό
τριανταφυλλάκι
Που φύτρωσε στο βράχο
πάνω από τη θάλασσα μου
Και το άφησα εκεί
Άκοπο
Στον αγέρα
Να σου ‘ρχεται η
μυρουδιά
Για να σε πονεί στα
σωθικά η θύμηση
Τότε που ο σοφός
έγραψε
Το τελευταίο του
ποίημα
Θ.
