Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σαν άδειο σπιτικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σαν άδειο σπιτικό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Σαν άδειο σπιτικό



Ριγούν τα μάτια οράματα
Δεν ξέρουν όρκο να δίνουν
Ορίζουν το αύριο και το χθες
Επίμονα σωπαίνοντας δυο ανάσες φιλήματος.
Για δες πώς χάνονται οι ματιές που δεν συναντήθηκαν ποτέ
Ξενίζουν τα λόγια
Ηδονικές λύπες που δίνουνε πνοή και μέθη.
Τίποτε δεν είσαι χωρίς αυτά
Ρημάζεις συθέμελα σαν άδειο σπιτικό
Εκεί που έψαχνες καρέκλα για να κάτσεις
Όμορφη γυναίκα να σε κανακέψει με γλυκό του κουταλιού και χάρη
Ρονρονίζοντας σαν να μην κατάλαβες ποτέ τι κάνει η ελπίδα
Στους μοναχικούς ανθρώπους.

Θ.