Κάθομαι πάνω σου,
αρπάζεις τους γλουτούς μου,
με ευγνωμονείς που πήρα ένα – δύο κιλά,
μου ψιθυρίζεις κάτι για τελειότητα.
Τα κορμιά γλιστρούν και κολλάνε,
σημάδι πως έξω καλοκαιριάζει.
Ίσως, τη στιγμή της κορύφωσης,
γίνουμε ένα,
ώσπου να ‘ρθει ο χειμώνας,
και έτσι να προστατευτούμε από την παγωνιά.
Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου