Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Εαρινή αξιολόγηση


Καθείς ημερεύει στον πάγκο του
στοχαστικός και αβέβαιος,
φωλιάζει στο μυαλό του η θύμηση
της παιδικής αφέλειας
που στοιβάχτηκε στη γωνιά με τα ξεχαρβαλωμένα παιχνίδια,
για να αθροίσει ηθικό αρμόζον
σ’ ένα ξεχείλισμα στοναρισμένων κανόνων.

Στο βήμα του στρατιώτη συντονίζονται
κατά βάθος με απείθεια,
το θέλω τους πιο κόκκινο από την Ερινύν,
πιο ρέον από τη θλίψη της υποταγής
ταξιδεύει στα φρεσκοανθισμένα
ανθάκια της μυγδαλιάς
που κοσμεί το παράθυρο
της ψυχρής αίθουσας με τα έδρανα.

Θ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου