Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Χρησμός Ι


Μια μέρα θα με χτυπήσει ηλεκτρισμός τσιμπώντας με μανία
την αορτή μου, θα με διαλύσει μια σύγχρονη ταχεία σε αφύλακτη διάβαση,
θα με σπρώξει ο διάβολος πέρα από την κόκκινη γραμμή και από το σοκ θα
μαδήσουν τα φτερά μου, στο κεφάλι μου θα πέσει γλάστρα πήλινη με αυστραλέζικο
βασιλικό από μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου, θα με καταδικάσει σε θάνατο ένας
αρειμάνιος Ιαβέρης για την αμαρτία της τραγωδίας που έπαιξα δύο και έναν ρόλους,
θα με ρουφήξει το στόμιο του Άδη πριν προλάβω την ανάσα μου ν’ αφήσω,
και όταν η βία ξεριζώσει τη συνείδηση από τις φλέβες μου,
και με αναγκάσει όρκους απάτητους να δώσω στα νερά της Στύγας,
θα ρίξω το στήθος μου γυμνό μέσα στην πηγή
μα θα ‘ναι αργά αθανασία ν’ αποκτήσω, παραμυθιάζοντας το χέρι
της μοίρας μου πάλι θα γυρίσω νέα ζωή να διαλέξω, και στην ανθρώπινη αράδα
θα σταθώ λαχνούς από τα πόδια της να διαλέξω,
και θα είσαι εκεί αιώνια αγαπημένος από όλους τους αγαπημένους,
να μαραζώνει και να κλαίει το πρόσωπό σου, να στάζει πίκρα το χείλι και η γλώσσα,
ν’ ακουμπάς το κεφάλι στη χούφτα που άλλοτε παλλόταν μουσκεμένη
από έρωτα χιλιόχρονο που χάθηκε στο θάνατο της σάρκας
και δε θα με θυμάσαι ούτε και εγώ εσένα
σαν γεννηθούμε πάλι απ’ την αρχή με κλάμα που πονέσαμε τη λήθη να γευτούμε.


Θ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου