Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 2 Ιουλίου 2019

Δικαίωση


Στην Τόνια Τσαρούχα


Τα φρύδια Σου τα κάνεις τοξωτά
όταν το βλέμμα Σου διψά
για άλλα βλέμματα
και πίστεις δηλωμένες στο χαρτί με τη δραχμή.
Η μαραμένη Σου Μήδεια
ξεχύθηκε στα χέρια μου
φράση-φράση,
και βρήκες πράγματι τη δύναμη
όμοια να πονώ.
Και μια το ναι, μια το όχι
αντηχεί στη σμίλη Σου
όταν χαράζεις το στήθος μου σφριγηλό
για να το ορέγεσαι τις νύχτες.
Την ίδια θέρμη φύτεψες στο νου μου,
την αντρική -μα όχι αντρίκεια- μπερμπαντισιά,
βαφτίζοντας τον έρωτα αμαρτία.
Και μ’ έβαζες να γυροφέρνω την πιο χυδαία μοιχεία
στο νησί και στην πόλη
που ξεσήκωσες από εγκυκλοπαίδεια της σειράς.
Μα την πιο μεγάλη αμαρτία
τη χάραξες με μελάνι
σκοτώνοντας ασθενικό παιδί.
Τη ζωή της έβαλες στο ζύγι, άθλιε,
δίπλα με την εκπλήρωση
και με πέταξες στον λάκκο με τις ειρωνείες.

Θ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου