Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Παλαρός



Για δε μ’ αφήνει η τύχη να σε δω
στην αγορά καθώς χτυπάς το καρπούζι
να ξεχωρίζεις το πιο καλό
όπως όλοι οι γνωστικοί
Για δε μ’ αφήνει η τύχη να σε δω
στην εκκλησιά
να σταυροκοπιέσαι με άλλους χριστιανούς
και να βάζεις σάλιο στο κερί της σωτηριάς σου
Για δε μ’ αφήνει η τύχη να σε δω
στο χορό
να σέρνεσαι πίσω από άντρα αμούστακο
και χαμηλοβλεπούσα

Μα να
φυσάω σαν τον Αίολο
τα βήματα κάτω από τη φούστα σου,
ψηλή μελαχρινή μου,
χοροπηδούμε φανερά και αφανέρωτα
εν-δυο και πίσω
και όπως σου χουφτώνω τον ώμο
είμαι ένας τόσο χαρούμενος παλαρός
που για σένα
κάθομαι να μου σπάσεις
στη γκλάβα μου τη ξερή καρπούζι κολοκύθα
και τον ίσκιο των γνωστικών
να σταυροκοπήσουμε μαζί
να σωθούν αυτοί,
κι εμείς ας χορέψουμε τον αγέρα
του θεού και του διαβόλου
τα αμαρτήματα

Θ.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2019

Τα ρόδινα ταξίδια του ήλιου



Περσινά ηλιοβασιλέματα
με τις άκρες των δαχτύλων της
η μέρα ρόδα σ’ απλώνει να μυρίσεις,
κάποτε έρχεται ξανά
με τα πρωινά λαλήματα της
στο νεαρό σου βλέμμα από άφοβα καμώματα
να τέρψει με την ίδια μυρωδιά τ’ αχείλι σου
και κάπου ανάμεσα
στα στενά περάσματα της νύχτας
η φωνή πιλαλεί προς τις πεθυμιές σου
Κάθε φέτος
μια κόκκινη αναπόληση
που παραδίνεται στον Μορφέα
όπως μια Κυριακή που
θα χτυπήσει στον βράχο η φωνή σου
Αντίλαλος χωρίς επιστροφή
ανήμπορος στοχασμός
και τα ρόδινα ταξίδια του ήλιου
μετρημένα στον άβακα
του πεσμένου σου λώρου

Θ.



Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

Προσήλυτη




Με ξεκουφαίνει ο ίσκιος σου
Όταν πέφτει βαρύς
Πάνω στο κρεβάτι μου

Με χαϊδεύει ο βρώμικος λόγος
Που εκστομίζεις
Κάθε τόσο στ’ αυτιά μου

Με πίνει η λαιμαργία σου όταν
Με θες στα μάτια·

Ο έρωτας
Χαλασμένο αισθητήριο
Μηδέν αξιόπιστο,
Ολότελα έμψυχος ο κορεσμός μου,
Τις άλλες ώρες δεν έχω τον Θεό μου

Θ.